Aan de Noorderlaan in Antwerpen wordt een bestaand kantoorgebouw voorzien van een extra bouwlaag met kantoorruimtes. Deze nieuwe structuur, gelegen naast het viaduct, vormt een interpretatie van de heersende industriële context. De licht hellende daken volgen de beweging van het viaduct en refereren aan industriële stucturen, daken, constructiemethodes uit de directe omgeving.

De opbouw bestaat uit stalen portieken waarbij het ritme een rechtstreeks gevolg is van de structuur van het bestaande gebouw. Dit vormde op zijn beurt een aanleiding in de totstandkoming van een flexibel plan, dat meerdere functies aankan. De structuur vormt, letterlijk, het gebouw waardoor invullingen kunnen voldoen aan tijdsgebonden eisen.

Noden en eisen veranderen voortdurend, des te sneller bij een industriebouw onderhevig aan eindeloze wetgevingen. Het bestaande gebouw, doorheen de tijd verworden tot een fractie van wat het ooit is geweest, vormt hiervoor het bestaande bewijs. Het nieuw gebouwde tracht door de eenduidige vorm, gebruikte constructiemethode en flexibiliteit zich te distantiëren van het bestaande bouwwerk, niet teveel poespas. De staalstructuur wordt ingevuld met zelfdragende CLT-platen die langs de buitenzijde bekleed zijn met donkere eternit golfplaten die rechtstreeks refereren aan de buurt alsook overige budgetten vrijmaken.

Bron: Poot Architectuur
Fotografie: Pieter Frans Gerda Geerts Fotografie